Wat is osteopathie
Wat is osteopathie? Wat doet een osteopaat? Met welke klachten kan ik terecht bij de osteopaat en hoe ziet een behandeling eruit? Op deze en andere vragen vind je op deze pagina het antwoord.
Osteopathie is een samenstelling van het Oudgriekse woord ostéon met het achtervoegsel -pathie. Ostéon slaat − eenvoudig gezegd − op het harde botweefsel. En -pathie betekent ‘afwijking’ of ‘aandoening’. Osteopathie betekent dus zoveel als ‘afwijking van of aandoening aan het botweefsel’.
De behandelmethode en geneeswijze osteopathie houdt zich echter bezig met alle weefsels in het menselijk lichaam. De osteopaat onderscheidt drie systemen in het lichaam:
Het bewegingsapparaat (pariëtale systeem)
Dit bestaat uit de botten, spieren, gewrichten en de banden. Bewegingsverlies binnen dit systeem heeft een grote invloed op alle gewrichten die ermee in verbinding staan.
Het orgaansysteem (viscerale systeem)
De organen met het bijbehorende bindweefsel, bloedvaten en het lymfesysteem. Bewegingsbeperkingen binnen dit systeem geven vaak problemen in beide andere systemen.
Het craniosacrale systeem
De schedelbotten, het heiligbeen, de hersenvochtcirculatie en het ruggenmerg. Dit is een niet te onderschatten system binnen de osteopathie.
De drie systemen werken samen en beïnvloeden elkaar. Anders gezegd: het lichaam bestaat uit verschillende delen, maar vormt een geheel. En zo ziet osteopathie het lichaam ook: als een anatomisch en fysiologische eenheid. Anatomie slaat op de structuur van je lichaam. Fysiologie op het functioneren daarvan.
Alles in het lichaam beweegt. Zowel afzonderlijk als ten opzichte van elkaar − maar ook onder invloed van elkaar. Al deze bewegingen zijn nodig om klachtenvrij en gezond te functioneren. Als de structuur of de functie verstoord is, is het lichaam uit balans. Osteopathie streeft naar het herstellen van dit evenwicht (homeostase).
Zo kan een littekenweefsel jaren later nog klachten geven in de omgeving hiervan. Er kunnen ook biomechanische klachten optreden. Door een omgezwikte enkel bijvoorbeeld zal de biomechanica van de voet verstoord zijn, wat weer het bekken kan beïnvloeden.
Wat doet een osteopaat
De osteopaat werkt in op de drie systemen van het lichaam. Door het toepassen van hoofdzakelijk zachte handgrepen stimuleert de osteopaat het herstellend vermogen van het lichaam. Een osteopaat gebruikt alleen zijn handen en geen apparaten of medicatie. Osteopathie is dus een vorm van manuele therapie.
In de behandeling gaat de osteopaat op zoek naar de mogelijke oorzaak van klachten. Daardoor kan de behandeling plaatsvinden in een ander gebied dan waar de klacht optreedt. De osteopaat behandelt vaak hardnekkige klachten die al jarenlang spelen. Denk aan chronische nek- of rugklachten. Maar osteopathie kan ook preventief worden ingezet bij bewegingsbeperkingen die nog geen klachten opleveren.
Met welke klachten kan ik terecht bij de osteopaat
Het is haast ondoenlijk om een compleet overzicht te geven van klachten waarmee je bij de osteopaat terechtkunt. Hieronder vind je een lijst van klachtgebieden en veelvoorkomende klachten waarmee patiënten bij ons aankloppen.
- hoofdpijn en migraine
- kaakproblemen
- nekklachten (o.a. whiplash)
- schouderklachten
- rugklachten (o.a. lagerugpijn)
- elleboog- en polsklachten
- enkel-, knie- en heupklachten
- buikklachten (o.a. buikpijn, verminderde darmwerking)
- urogenitale klachten bij vrouwen (o.a. incontinentie, menstruatiestoornissen)
- zwangerschapsklachten (pre- en postnatale klachten zoals bekkenpijn, blaasproblemen en hormonale stoornissen)
- klachten bij baby’s (o.a. buikkrampjes, reflux, slaapproblemen, veel huilen)
- sportblessures
- vermoeidheidsklachten
- oorsuizen (tinnitus)
Geschiedenis van de osteopathie
Osteopathie is een holistische geneeswijze die meer dan een eeuw geleden door dr. Andrew Taylor Still (1828-1917) is ontwikkeld. Hij was een klassiek geschoolde arts die drie van zijn zonen verloor aan meningitis. Daarop besloot hij het lichaam verder te onderzoeken. Na talloze dissecties, observaties en studies concludeerde hij dat alle lichaamsweefsels in mindere of meerdere mate bewegen. Elk bewegingsverlies van deze weefsels kan leiden tot een verstoorde functie van het desbetreffende weefsel. Hij leerde met de handen deze weefsels op te sporen en de beweeglijkheid te herstellen, wat het herstellend vermogen van het lichaam bevordert.
In 1892 richtte hij in de Amerikaanse staat Missouri The American School of Osteopathy op, wat de verdere ontwikkeling van deze revolutionaire behandelmethode inluidde. In onder andere de Verenigde Staten, Engeland en Frankrijk behoort de osteopathie inmiddels tot de reguliere geneeskunde. In Nederland wordt osteopathie door zorgverzekeraars nog gezien als alternatieve behandelwijze. De in 1987 opgerichte Nederlandse Vereniging voor Osteopathie (NVO) zet zich in voor de erkenning van osteopathie als reguliere geneeskunde.